“Mooi hè”, zei ik tegen de vrouw die voor me stond… Aandachtig keek ze naar een flyer van fotokunst. Ze versperde daarmee de toegang tot de toiletten. Ik stond rustig achter haar te wachten, maar dat had ze niet in de gaten. Op een eerder moment had ik zelf ook al de tijd genomen om die flyer te bekijken. Er stonden prachtige foto’s op van strand en zee.
De vrouw draaide zich vlug om. “O, sorry!”, zei ze tegen me. Ze opende de deur van de toiletten en dook naar binnen. Voor ik het wist, vloog het eruit: “Ik méénde wat ik zei hoor, ik vond het ook mooi!”. Maar ze was al in één van de toiletten verdwenen…
Op het toilet dacht ik na over wat er éigenlijk gebeurde… Ze leek zich te schamen voor de ruimte die ze innam, terwijl ze genoot van iets moois. Ze geloofde waarschijnlijk niet dat ik meende wat ik zei. Ze interpreteerde mijn opmerking op haar eigen manier… Ze trok zich terug uit het contact…
“Mooi hè”, zei ik tegen de vrouw die voor me stond… We stonden allebei te kijken bij een marktkraampje met creatieve handgemaakte accessoires. Het was erg druk bij het kraampje. Ik stond een beetje achter haar. De vrouw keerde zich naar me om. Ze geloofde klaarblijkelijk wat ik zei…! Ze bleef staan, nam de ruimte om -samen met mij- te genieten van iets moois. We kregen een leuk gesprekje met elkaar!
Verder struinend over de braderie dacht ik er over na… Wat een verschil in (re)actie, op dezelfde woorden! Hoe verschillend kunnen woorden geïnterpreteerd worden. Hoe verschillend kan de uitwerking zijn…
Hoe we met de ander (en ook met onszelf!) omgaan, wordt in belangrijke mate bepaald door onze ideeën over de ander. We kijken naar de ander, door een bepaalde bril… Ongemerkt geven we een eigen interpretatie aan onze waarneming…
Verkeerd interpreteren kan leiden tot misverstanden, hardnekkige (voor)oordelen en opvattingen, de ander op een voetstuk plaatsen of er vanaf laten rollen, vechten in of vluchten uit contact. Verkeerde interpretaties kunnen het begin zijn van een conflict met jezelf of je omgeving…
Onze interpretaties worden beïnvloed door allerlei ervaringen: de ervaring van dat moment (hoe we op dat moment in ons vel zitten), eerdere opgedane ervaringen met de ander of anderen, onze ervaringswereld (opvattingen, normen en waarden) en onze levenservaringen…
Ontmoeten we de ander werkelijk? Gaan we het contact (de dialoog) aan? Of maken we een beeld van de ander, op basis van onze eigen (vaststaande) ideeën, interpretaties en ervaringen? En houden we daarmee de ander op afstand? Verbergen we ons zijn achter schijn? En creëren we zo veiligheid?
Moed gewenst, voor werkelijke ontmoeting!
