Op de bodem in een polyvalk zit ik in gedachten te bomen over de lessen die ik op doe in het zeilen. “Het wordt tijd voor het schrijven van een nieuwe blog”, vertel ik aan onze instructeur. “Ik ga het zeil hijsen… Over welke boeg zal ‘k het gooien?”
“Toch niet zo’n blog in de sfeer van de windrichting kun je niet veranderen, je kunt wel de zeilen verzetten?”, vraagt onze instructeur. Nee, die koers wil ik niet varen. Het leven is niet zo maakbaar.
Wij kunnen wel onze koers uitstippelen en daarvoor alle zeilen bijzetten. Petje af voor goede zeilkunst! Maar of je er werkelijk komt, en hoe je er komt, dat is en blijft hoe je het ook wendt of keert afhankelijk van de wind. “De mens wikt…, maar Wie beschikt?” Ook Paulus heeft dat ervaren. Hij kon niet gaan waar hij wilde, want de wind liet het niet toe (Hand 27:7).
Waar komt de wind vandaan? Een veel gestelde vraag van onze instructeur. Ik worstel er wel mee vandaag. De wind blaast en draait. Je hoort het geluid. Vanwaar komt hij en waar gaat hij heen? Onze instructeur geeft goede tips: Leren om een oogje in het zeil te houden. Waar zou een strandbal heendrijven? Oefening baart kunst voor het inschatten van de windrichting. Aan de wind, halve wind, ruime wind, maar… waar komt de wind werkelijk vandaan? En wat heb ik er mee te doen?
Als de wind tegenzit… Wat een ellende. Het zeil klappert om je oren. Je komt geen steek vooruit. Misschien is het soms nodig. Het legt ons bootje stil. Er is hulp nodig… Een kleine aanwijzing of bijsturing, doet ons in een totaal andere koers uitkomen.
Midden op het water weet ik het even niet meer… Hoe krijg ik weer voorwaartse beweging in mijn zeilbootje? Onze instructeur laat het ons zien, wat er gebeurt als je het roer totaal los laat. Wat een wonder als ik mijn roer uit handen geef…
De wind in de zeilen hebben. Wat is het fijn als het ons voor de wind gaat in het leven. Maar vooral in deze zeilstand, kan op een onvoorzien ogenblik, de klapgijp komen. Wat kan het pijnlijk aankomen, als er zo’n klap in het leven komt, bij een voordewindse koers. Wat is het moeilijk om dit op te vangen. Ja het gebeurt. Vreugde en verdriet liggen vaak zo dicht bij elkaar.
Zeilend is het veelal niet mogelijk om in een rechtstreekse koers je doel te bereiken. Er zijn soms omwegen nodig. Omleidingen in het leven. Niet de rechtstreekse koers, maar juist het proces onderweg, doet behoorlijk mee. Onderweg in een omweg raak ik, op het water, regelmatig de koers kwijt. Wat is ook al weer de bedoeling? Waar leidt dit naar toe?
Waar komt de wind vandaan? En waar gaat ie naar toe? Welke koers mag ik varen? Wie of wat kan daarbij helpen? Welke wind waait er in mijn leven, en waar brengt me dat?
