Houd je rustig, val niet op! Zorg dat je niet teveel boven het maaiveld uitkomt… Doe zoals de massa doet… Verbeeld je niks!
“Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg”. Een gevleugelde uitspraak in veel gezinnen en families. Eigenlijk een heel normatieve opvatting die – bewust of onbewust – als grondhouding wordt aangehouden. Vaak zie je dat dit van generatie op generatie wordt meegegeven.
Wat is ‘gewoon’? Wie bepaalt de norm voor ‘normaal’? Is dat wat de massa doet daadwerkelijk ‘gewoon en normaal’?
“Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.” Een uitdrukking die ons nogal voedt met schaamte. Gek doen hoort niet! En zelfs gewoon is al gek genoeg… Wat een negatieve invloed op ons zelfbeeld. Moeten voldoen aan het ideaalbeeld dat we hebben van onszelf of waaraan we gewoon moeten (vol)doen voor anderen…
Is het nu niet (gek) genoeg dat we allemaal gewoon moeten doen? Dat iedereen hetzelfde moet zijn en doen… Niet opvallen, niet teveel gezien worden. Terwijl ieder mens uniek is en verlangt naar ‘er mogen zijn, speciaal zijn, gehoord en gezien worden’! Is het niet gek genoeg, dat we onszelf daarin beknotten… en dat heel gewoon vinden?
Weet u wat me nog meer bezig houdt? Is deze maatgevende opvatting eigenlijk wel volgens de norm van de Bijbel? We zijn uniek geschapen, ieder met eigen gaven. Zou het Gods bedoeling zijn om verschillen zoveel mogelijk te moeten wegmoffelen? Zou het Gods oogmerk zijn dat we allemaal zoveel mogelijk aan de maat van elkaar, de massa, moeten voldoen? Niet boven het maaiveld uitkomen…. Zouden we niet gezien mogen worden in onze eigen unieke gaven? Deze mogen besteden tot eer van God en tot welzijn en nut van jezelf en de naaste?
Het wordt tijd om iets anders door te geven: Doe maar gewoon, dan ben je al goed genoeg! Ja gewoon: doen! Doen wat bij je past. Doen wat jezelf en anderen gelukkig maakt.
Doen is niet ‘gewoon’. Deze opvatting kom ik nogal eens tegen in mijn gesprekken met mensen: “Ja maar…, het is toch gewoon normaal dat ik mijn huishouden doe? Het is toch gewoon normaal dat ik goed werk aflever voor de baas? Het is toch gewoon normaal dat ik er voor mijn kinderen ben? Het is toch gewoon normaal dat ik voor mijn naaste klaar sta?”
Is het ‘gewoon normaal’? Mag ons geven, mogen onze eigen gaven, ook gezien worden door onszelf en anderen?! Doe maar gewoon: laat jezelf maar zien! Dan ben je al goed genoeg…
Wat is goed genoeg? Doen, met fouten en gebreken. Doen, in sterkte en kwetsbaarheid. Doen, voor jezelf en de ander. Doen, met mogelijkheden en grenzen. Doen zoals je bent!
Doe maar gewoon, dan ben je al goed genoeg!
