Grenzen… kunnen negatieve associaties oproepen. Beperkend, beknellend en ruimte benemend. Vanuit dit perspectief kijken jongeren nogal eens naar grenzen die aan hen gesteld worden.
Grenzen… roepen soms de angst op van ‘scheiding en verbreking’. Zo zijn mensen wel eens bang om de ander tekort te doen of teleur te stellen, wanneer ze hun grenzen aangeven. Soms is er vrees voor een ‘contactbreuk’.
Grenzen… laten ook iets zien van onvolmaaktheid en kwetsbaarheid. Niemand is ‘onbeperkt’. Iedereen heeft ‘beperkingen’. Het leven zelf is begrensd…
M.C. Escher bekijkt ‘grenzen’ vanuit een ander perspectief! Hij is o.a. bekend om zijn prenten met precies in elkaar passende (meetkundige) patronen. ‘Witte vogels die naar rechts vliegen en zwarte vogels die naar links vliegen’. Aan de hand van dit soort prenten merkte Escher op: “De grenzen van de één zijn nodig voor de ruimte van de ander”. Boeiend om ook vanuit dit (positieve) perspectief te kijken naar grenzen!
Grenzen… bieden ruimte aan jezelf én ruimte aan de ander! Teken jezelf eens op papier. Teken je eigen ruimte er eens omheen… Er staat nu een grens, een afbakening… Ruimte en grenzen zijn dus inherent aan elkaar!
Grenzen… bieden duidelijkheid en veiligheid.
Grenzen… bieden een balans van ‘geven en ontvangen’ in de relatie; de mogelijkheid om ‘gepast/begrensd’ rekening te (laten) houden met de belangen, waarden, benodigdheden en gevoelens van jezelf én de ander.
Op de prenten van Escher zien we vissen, vogels of andere dieren, die elkaar raken aan de grenzen en met elkaar in verbinding staan. Dit doet me denken aan de uitspraak van Martin Buber “Ich werde am du”. “Ik word iemand aan jou”. Een mens ontwikkelt zich in relatie en in ontmoeting met de ander. Dat is precies wat jongeren ook nodig hebben. Aan de grenzen, een ontmoeting met de ander…
Met het innemen van mijn ruimte inclusief grenzen, bied ik … de mogelijkheid tot verbinding in kwetsbaarheid, … een ontmoeting met mijzelf!
