Op mijn kantoor in Apeldoorn hangt een prachtig canvasdoek. De foto is gemaakt in Ein Avdat in Israel. Een lange steile kloof met spiegelend water tussen twee steenrotsen. De beide rotswanden spiegelen aan elkaar en weerspiegelen in het water. Ik raak er nog steeds niet op uitgekeken. Het weerspiegelt ook de processen in de gesprekken. Het is een prachtig plaatje, waarin steeds weer iets nieuws te zien is.
Er zit echter een ‘maar’ aan de canvaslijst. Hij hangt al vanaf het begin dat hij is opgehangen scheef. Ik heb al verschillende positieve reacties op de foto gehad. Ook zijn er al veel mensen geweest die me geattendeerd hebben op het scheef hangen van de lijst.
Vandaag gebeurde dat weer… “Weetje dat vanaf het begin van dat we hier komen, die lijst al scheef hangt?” Deze reactie is niet nieuw voor me. Meestal leg ik trouw uit dat ik dat al weet. Dat de lijst steeds scheef trekt. Dat ik er misschien dubbelzijdig plakband achter moet doen, of een punaise, om hem meer op z’n plek te houden, enzovoort.
Vandaag zei ik: “Weet je wat jij niet weet? Dat ik elke dag de lijst recht hang… Maar toch hangt hij even later weer scheef”. Er gebeurde iets grappigs.
Mijn antwoord was toepasselijk en in overeenkomst met het thema van het gesprek… We hadden het net gehad over het thema “onzichtbaar zorgen”. Ik liet met mijn antwoord licht vallen op mijn zorg voorafgaand aan de gesprekken, elke morgen… Ik hang altijd de lijst recht, maar het wordt niet gezien. Het verhaal achter de lijst is niet bekend. Op het moment dat ik deze zorg zichtbaar maakte, kreeg ik ook hulp…! “Mag ik er even naar kijken?”
Mijn lijst werd van de muur gehaald. Hij is ook weer opnieuw opgehangen. Ik ben benieuwd. Tot op heden hangt hij nog recht. Misschien is er toch iets verholpen?
Inwendig moest ik ook lachen om mijn eigen antwoord. Doe ik werkelijk elke morgen hetzelfde? Geef ik altijd dezelfde reactie op hetzelfde probleem? Herhaal ik constant wat eigenlijk niet helpt? Wat zijn we daar toch gemakkelijk toe geneigd… Meer doen van hetzelfde… Terwijl mijn opvatting eigenlijk is: Doe niet meer van hetzelfde, als het niet blijkt te helpen. Kies dan iets anders!
Vandaag kreeg ik echter hulp voor mijn scheve lijst. Enkel en alleen omdat ik voor het eerst een andere reactie gaf… En liet zien hoeveel onzichtbare zorg ik eigenlijk besteed aan de al jaren scheef hangende lijst… 
