Als je ’s avonds een blokje om gaat, is het zo leuk om bij iedereen even naar binnen te gluren… Hoe ziet het er van binnen uit? Wat gebeurt er binnen? Een oma past op haar kleinkind. Een man zit achter de krant. Er wordt net een glaasje wijn ingeschonken. Ga zo maar door…
De een heeft de gordijnen helemaal open. Er brandt volop licht… Iedereen mag naar binnen kijken. De andere woning is donker. Bij de volgende woning valt er precies licht naar buiten door een spleet in de gordijnen. Een kleine inblik wordt vergund. We zien de huizen aan de buitenkant. En gluren stiekem ook naar de binnenkant.
Soms komt de binnenkant overeen met de buitenkant. Soms staan we opeens voor een verrassing… De stijl van binnen is totaal anders dan de stijl van buiten.
Alles wat we tegen komen is uniek. Geen een huis is hetzelfde… Soms is de vorm of indeling hetzelfde. Maar alles heeft een eigen persoonlijke kleur gekregen. Van binnen is er nóg meer variëteit dan aan de buitenkant.
De wereld om ons heen, met buitenkanten en binnenkanten… Het kan soms best verwarrend zijn. Ook in deze tijd van het jaar is dat weer het geval… Overal branden de lampjes en kaarsjes. Het ziet er gezellig uit… Zou het binnen ook echt gezellig zijn?
Eigenlijk bestaat het hele leven uit binnenkanten en buitenkanten. Zijn we ons ook bewust van onze éigen buiten- en binnenkant? Aan wie vergunnen we een blik in de binnenkant? Wie kent onze binnenkant?
Soms misleiden we de ander met onze buitenkant. Bewust of onbewust. Een zekere uitstraling, maar van binnen onzeker. Een stekelachtige buitenkant, we houden de ander op afstand, maar van binnen verlangen naar nabijheid. Veel vrienden op facebook, maar van binnen eigenlijk eenzaam. Altijd in voor een grapje, maar ten diepste somber aan de binnenkant. Aan de buitenkant “ik red me wel”, maar van binnen “eigenlijk hulp nodig”.
Elke keer weer is het zo mooi om mensen te ontmoeten. Mensen leren kennen… Van naam, van gezicht, van de buitenkant. Maar vooral: leren kijken en leren luisteren naar iemands binnenkant. Dat is voorbij gaan aan de buitenkant. Even naar binnen gluren… Wat wil iemand werkelijk zeggen. Wat is de intentie of bedoeling van iemands gedrag? Hoe is die buitenkant eigenlijk gevormd? Wat schemert er door van de binnenkant?
Soms kan dit ook voor jezelf een raadsel zijn. “Wat wil ik eigenlijk, wat vind ik eigenlijk, wat voel ik eigenlijk?”. Er is zo weinig gelegenheid geweest om naar binnen te kijken.
Bij de een staan de gordijnen volledig open. Het is niet moeilijk om naar binnen te kijken. De ander vergunt een kleine inblik. Bij de een komen buitenkant en binnenkant overeen. Bij de ander is het van binnen zo verrassend anders… Ja, het is boeiend om even een blokje om te gaan. Bij jezelf en bij de ander even naar binnen te (mogen) gluren. Overal is het anders, iedereen is uniek!
En toch? Meestal tref ik ook opvallende overeenkomsten. Al heeft iedereen een andere kast, bank of eethoek. Ik kom toch overal meubilair tegen… Zo is het ook in de ontmoeting van mensen. Steeds weer kom ik hetzelfde tegen aan de binnenkant: verlangen naar verbinding, veiligheid, vertrouwen, geborgenheid, steun. Gezien en gekend willen worden. Van buiten kan het staan als een huis. Van binnen zijn we klein en kwetsbaar. Doen we de gordijnen open of dicht?
